Artık daha az seviyorum, daha az düşünüyorum. Mesela sabahları senin adını söyleyerek uyanmıyorum.. İç çekmiyorum , yatağın içine gömülüp yorganı tepeme çekmiyorum.Unutuyorum sanırım, ya da yokluğuna alışıyorum."Yokluğunu benimsiyorum artık"
Ama hala özlüyorum.. Her zamankinden daha çok ,hergün ,her an ,her saniye... daha daha daha fazla..
Resmine baktığımda zamanlar hala seni ilk gördüğüm anda hissettiklerimi hissediyorum. Yokluğunu ilk hissettiğim andaki acıyı hissediyorum..
Belki de tüm bunlar benim paranoyamdır hı ? ne dersin ? Evet evet kesinlikle öyle , yoksa bi insan yıllar boyunca , bi ömür boyunca kendini terk eden bi insanı hergün daha fazla özleyebilir mi ?
Neyse işte özledim..
Özledim ben seni ,
Denizler gibi,
Gözlerinin içi gibi,
Nefes gibi,
Sessizlik gibi
Sonsuzluk gibi...
Dipsiz Not: Özledim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder