Bu sabah küçüldüm,o kadar çok küçüldüm ki,90 derecede yıkanan çamaşırlar , yerde göremediğim böcekler bile benim kdr küçük değiller. Yok olmak istedim, hicligimi kabullenemedim, gitmek istedim. Gidecek bı yer bulamadım.
Defalarca
aynı satırları okudum ,
Aynı yerlere gittim
Şarkıları dinledim,
Seni izledim
Umut ettim
Bekledim
Gizlendim
Sustum
Çığlık attım
Ağladım
Ve yine sustum
Hicligimi anlayamadim
Yok oluşumu hatirlayamadim.
BuzdanNot:Şimdi ben kendim için soz veremem , icimi neler yakar söyleyemem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder